Szkoła Podstawowa nr 36

Szkoła Podstawowa nr 36 i Gimnazjum nr 61 kontynuują tradycję wcześniej istniejących na Jeżycach szkół. Pierwsze wzmianki o funkcjonowaniu szkoły we wsi Jeżyce pochodzą z roku 1840. Wiemy, że pod koniec XIX w. istniały na tym obszarze dwie szkoły - dla chłopców zlokalizowana przy dzisiejszej ul. Dąbrowskiego i szkoła dla dziewcząt przy ul. Słowackiego, dla której później przeznaczono nowo powstałe obiekty.

Zanim wybudowano nowoczesny budynek szkolny, część działki zajmowała strażnica przeciwpożarowa, obsługująca całą zachodnią część rozszerzonego z dniem 1 kwietnia 1900 r. miasta. Pozostałością po strażnicy jest wieża z zegarem, która została architektonicznie wkomponowana w nowo powstały obiekt, oddany do użytku w roku 1913. Do tego budynku przeniesiono szkołę dla dziewcząt, która roku nosiła numer VIII. W drugim budynku oraz w pawilonie w głębi boiska umieszczono szkołę dla chłopców nr VII, przeniesioną z ulicy Dąbrowskiego.

Z chwilą wybuchu wojny obydwa budynki szkolne wraz z salą gimnastyczną służyły jako szpital wojskowy. Aby kontynuować naukę władze szkolne dzierżawiły szereg obiektów.
Ważnym momentem w dziejach szkoły jest 1 maja 1919 r., kiedy to przeprowadzono w Poznaniu podział szkół na polskie i niemieckie, a budynki przy ul. Słowackiego przeznaczono (z zachowaniem dotychczasowej numeracji) dla szkół polskich. W latach dwudziestych ubiegłego wieku szkoły przyjęły za swych patronów braci Śniadeckich (7 Szkoła Powszechna Siedmioklasowa dla chłopców) oraz Tadeusza Czackiego (8 Szkoła Powszechna Siedmioklasowa dla dziewcząt). W dniu 11 marca 1932 r. została przyjęta nowa ustawa o ustroju szkolnym. Pociągnęła ona za sobą konieczność zmian organizacyjnych w funkcjonowaniu szkół. W 1933 r. dokonano podziału istniejących szkół i od 1 września na oświatowej mapie Poznania pojawiły się obok szkół nr 7 i 8 szkoły powszechne nr 35 i nr 36, które istniały do 1939 r.
W okresie II wojny światowej w budynku szkół nr 8 i 36 otwarto szkołę dla dzieci niemieckich. W budynku sąsiedniej szkoły mieściły się magazyny niemieckie.
W roku 1945 bardzo szybko przywrócono naukę w zachowanych obiektach. Już 1 lutego, jeszcze podczas trwania walk o Poznań do szkoły nr 35 wkroczyli pan Klemke i pan Tadeusz Klanowski z zamiarem organizowania nauki. Rozpoczęto zapisy, uporządkowano korytarze i pomieszczenia lekcyjne i na dzień 12 lutego 1945 wyznaczono otwarcie szkoły nr 35.
29 lutego rozpoczęto naukę w szkole nr 8, do której wróciła przedwojenna kierowniczka Antonina Winklerówna. Od samego początku funkcjonowania w wolnej Polsce zastanawiano się nad wyborem patrona i zdobyciem szkolnego sztandaru. W szkole nr 8 postanowiono zostać przy dawnym patronie, którym był Tadeusz Czacki. Zachował się też ufundowany tej szkole w 1938 r. sztandar. Sztandar dla szkoły nr 35 wykonała wiosną 1946 r młodzież ostatniej klasy. Wręczono sztandar kierownikowi szkoły i 26 maja odbyła się uroczystość oficjalnego przyjęcia jako patrona imienia Tadeusza Kościuszki.
W szkole nr 7 sprawę patrona i sztandaru podjęto dopiero w roku 1969. W drodze plebiscytu wybrano Bolesława Chrobrego. Uroczystość nadania szkole imienia odbyła się w dniu 14 listopada 1969 roku i została połączona z wręczeniem szkole sztandaru ufundowanego przez Komitet Rodzicielski.
W 1970 roku nastąpiło połączenie szkół nr 7 z 35 w jedną, która otrzymała nr 7 oraz szkół nr 8 i 36 w jedną o numerze 36.
W dniu 14 października 1972 roku odbyła się uroczystość nadania szkole nr 36 imienia mjr Henryka Sucharskiego, a wybrany dzień stał się tradycyjnym dniem Patrona Szkoły. Tradycja ta kultywowana jest corocznymi obchodami. Szkoła posiada hymn, który rozbrzmiewa podczas uroczystości szkolnych od 1973 roku.
W 1978 nastąpiła dalsza konsolidacja placówek nr 7 i 36 w jedną o numerze 36 i od tego czasu szkoła ta objęła w posiadanie schedę po dotychczasowych czterech powojennych, a także spadkobiercą i kontynuatorką tradycji szkół wsi Jeżyce.
Wraz ze zmianami wynikającymi z reformy oświatowej w roku 2000 w murach szkoły przy ul. Słowackiego 58/60 rozpoczęła swoją działalność nowa placówka - Gimnazjum nr 61.
           W 2001 r. nastąpiło całkowite rozdzielenie organizacyjne obu placówek. Współpraca między szkołami trwa nadal, a absolwenci Szkoły Podstawowej nr 36 w swej większości kontynuują naukę w zaprzyjaźnionym Gimnazjum.